Obiecaliśmy Oli, że zbieranie nakrętek na cele rehabilitacyjne dla niej będzie kontynuowane i bardzo szybko wywiązaliśmy się z danego słowa. Wystarczył zaledwie tydzień, aby serduszko znów zapełniło się „po brzegi”. Rodzice Oli mogli z radością odebrać zawartość, a my odczuć, że naprawdę jesteśmy potrzebni innym.
Uświadomiliśmy sobie przy tym, że radość i satysfakcja z niesienia pomocy potrzebującym sprawiają, że chcemy to robić coraz częściej. Wtedy właśnie odczuwamy, że wzrasta nasze poczucie więzi, nie tylko z osobą, która tej pomocy doświadcza, ale również w naszej grupie wolontariackiej. Dzieje się tak zapewne dlatego, że wspólna sprawa mocno jednoczy.
Wierzymy, że nasze siły nie osłabną w uszczęśliwianiu innych.
(M.A.)
Nakrętki dla Oli
